Een huis vol boeken en meningen

Ik groeide op in het centrum van Utrecht in een huis vol boeken. Mijn ouders leerde mij alles over goed en kwaad, vrije liefde, politiek, feminisme en over de maatschappij. Ze stopte me vol met Italiaanse pasta, liefde en ongevraagde adviezen. "Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid". Ken je die nog?

Beiden directeur en adviseur waren gewend om mee te denken, bij te sturen en om hun mening te geven.  Ik leerde al vroeg te demonstreren, argumenteren, te lezen, me goed te verwoorden, vol zelfvertrouwen en betrokkenheid de wereld in te stappen. Een fijn pakket waar ik nog elke dat profijt van heb. 

Nu ik oud genoeg ben (welkom bij de club van 40 plus) om met wat meer afstand terug te kijken, zie ik dat mijn zeer betrokken ouders mij soms vergaten te vragen: ‘Wat voel jij zélf? Wat denk jij zélf? Wat is jouw waarheid?”.

Wat voel jij? 

Nu pas, op mijn 42e,  realiseer ik mij dat ik die vraag weleens gemist heb. Het heeft bij mij het effect dat ik vaak meer waarde hecht aan de meningen van anderen dan van mezelf. Dat ik zelden de rol zal pakken van ‘deskundige’. Dat ik moeite heb om te uiten wat ik diep van binnen voel. Ter compensatie vraag ik een ieder die ik tref; 'wat is jouw verhaal? Wat is jouw noodzaak en jouw gevoel?' Het geeft mij voldoening om jou aan te moedigen te spreken vanuit je hart. Wat niet wil zeggen dat ik zelf zo bescheiden en op de achtergrond ben. Nee, ook mijzelf gun ik spreektijd. Misschien niet door te vertellen over feiten en cijfers maar zeker wel door het delen van eerlijke verhalen en ervaringen. Moed komt niet voort uit je denken, maar uit je hart. Zo zie ik dat zelf.

Lees meer over mijn verhaal, mijn werk als presentatietrainer en mijn visie op spreken in het openbaar via saratraint.nl

Voor mij is een ideale situatie als volgt:

Er is een plek waar ieders verhaal naast elkaar mag bestaan. Ieders waarheid, ieders overtuiging, ieders gevoel. Waar ieder evenveel spreektijd krijgt en waar niemand zich met elkaars verhalen ‘bemoeit’. Je loopt dus niet het risico om ongevraagd advies of een discussie te krijgen.  Niemand zal jouw mening een andere kant op te sturen of jou woorden in de mond  leggen. Als het jouw spreektijd is luisteren mensen aandachtig naar je. Hoe heerlijk is dat?